ERVARINGEN

“Ik ben er zo blij mee en wist niet wat me overkwam. Uiteindelijk wordt er steeds meer van je afgenomen en nu komt er toch weer iets bij, wat het een beetje menselijker maakt.”

Bron: AT5

Veel bewoners, met name die met dementie, weten helemaal niet hoe ze een smartphone bedienen. De verzorgers moeten de telefoon vaak voor ze omhoog houden als ze willen videobellen. Sinds een paar weken worden de honderdtachtig bewoners van In het Zomerpark één voor één door de verpleegkundigen mee naar buiten genomen, zo door het deurtje de witte ‘quarantainer’ in. Aan de andere kant van het plexiglas wachten hun geliefden, maximaal twee per keer. Op de foto Ans en Marianne Bovet. ‘Nu vult Ans Bovet haar dagen met puzzelen en knutselen, en de verpleegkundigen zijn lief, maar „de eenzaamheid is niet te doen”, zegt Marianne Bovet. De grijns op het gezicht van haar moeder toen ze haar voor het eerst in weken achter plexiglas zag maakte haar aan het huilen. „Ik ben ook een emotionele tut.”’

Bron: NRC

“Halverwege de quarantainer staat over de volle breedte en hoogte een plexiglazen wand. De broers hoeven niet goed in de microfoon te praten om elkaar te kunnen verstaan. De microfoons en luidsprekers staan zo afgesteld dat je ook in de container wat bewegingsruimte hebt.

‘Door die microfoon en wand is het gesprek toch anders, maar al vrij snel begint het te wennen. Ook door een luidspreker moet ik nog steeds om Luuk zijn grappen lachen,’ zegt Willem-Jan.”

Bron: RTV Noord